Ικέτης, 2017
Φόντο και μοτίβο, η τραγωδία «Οιδίπους
επί Κολωνώ».
Φθάνει στην πόλη. Ικέτης.
Μικρό κορίτσι με βαλίτσα.
Πίσω της, μεγάλη απειλητική φιγούρα, ο φόβος.
Ο φόβος των άλλων για όσα βλέπουν σε αυτήν.
Την καταδιώκει.
Κουβαλάει ως μίασμα τον πόλεμο, τους σκοτωμούς,
το τυφλό μίσος.
Φέρει τις αμαρτίες όλων των γονέων και προγόνων,
του κόσμου όλου.
Πολίτες και αρχές την κοιτάζουν καχύποπτα
πίσω από χαραμάδες:
θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα την δεχτούν,
αν δικαιούται ασύλου.
Άσυλο, χαραμάδα ελπίδας, ζωής.
«Γι᾽ αυτό κι εσύ σήκω
αποδώ,
γρήγορα πάρε πόδι από τη χώρα μου,
και δρόμο. Μήπως την πόλη μου μολύνεις»
γρήγορα πάρε πόδι από τη χώρα μου,
και δρόμο. Μήπως την πόλη μου μολύνεις»